Η εκτέλεση του κώδικα τερματίζεται με έναν παράξενο, μεγάλο ή/και αρνητικό αριθμό π.χ.

Process finished with exit code -1073741819 (0xC0000005)

αυτό σημαίνει ότι έχει γίνει πρόσβαση (είτε ανάγνωση, είτε εγγραφή/αλλαγή) σε περιοχή της μνήμης που δεν θα έπρεπε. Αυτό μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους. Μερικοί από αυτούς γνωρίζουμε μέχρι τώρα είναι:

• Πρόσβαση σε στοιχεία του πίνακα έξω από τα όρια του πίνακα (είτε με αρνητικό δείκτη, είτε δείκτη μεγαλύτερο ή ίσο από το μήκος του πίνακα).
• Η τιμή ενός δείκτη (pointer) να είναι NULL ή να δείχνει σε σημείο μνήμης που δεν θα έπρεπε (π.χ. μνήμη που δεν ανήκει στο πρόγραμμά σας ή μνήμη που δεν επιτρέπεται η εγγραφή).

Επειδή αυτό είναι πρόβλημα όχι με το συντακτικό της γλώσσας, αλλά με την λογική του και προκύπτει κατά την εκτέλεση, έχουμε τους εξής τρόπους εντοπισμού της γραμμής ή έστω της περιοχής του κώδικά μας που δημιουργεί το πρόβλημα.

Εισάγετε μερικές εντολές printf σε διάφορα σημεία του κώδικα της συνάρτησης που υποψιάζεστε ότι έχει το πρόβλημα (ή εάν δεν έχετε κάποια υποψία στην κεντρική συνάρτηση) ώστε κατά την εκτέλεση να δείτε μέχρι ποιά printf εκτυπώνεται.

Έτσι έντοπίζετε την περιοχή που “κρασάρει” όπως λέμε, ο κώδικάς σας. Εάν η περιοχή περιλαμβάνει κάποιο βρόχο καλό θα είναι τα μηνύματα της printf να περιέχουν και τη μεταβλητή του βρόχου, π.χ. σε μία for(i=……) να εκτυπώνεται και η τιμή του i.

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάτε ότι στο τέλος, όταν λυθεί το πρόβλημα, πρέπει να αφαιρούνται όλες αυτές οι πρόσθετες printf.

Αφού αφαιρέσετε ή απενεργοποιήσετε όλα τα breakpoints, εκτελέστε τον κώδικα μέσω του debugger. Τότε η εκτέλεση θα διακοπεί στη γραμμή που παράγει το σφάλμα.

Προσέξτε ότι η γραμμή αυτή δεν είναι απαραίτητα η λανθασμένη, αλλά μπορεί να είναι αυτή που παρουσιάζει την… παρενέργεια του σφάλματος που υπάρχει σε άλλη γραμμή.